ไดอารี่กับความทรงจำของวันวาน
ตั้งแต่จำความได้ฉันได้เข้าเรียนชั้นอนุบาล1 โรงเรียนวัดจันทร์เจริญสุข จังหวัดสมุทรสงครามตอนนั้นฉันมีเพื่อนเยอะมากตอนเด็กเป็นเด็กที่ชอบห่วงของมากจนไม่ให้ใครยุ่งนอกจากคนที่บ้านแล้วก็ไม่ให้ใครยุ่งจนติดเป็นนิสัยยันโต พอขึ้นอนุบาล2 ฉันก็โตขึ้มาหน่อยฉันเป็นเด็กที่สูงกว่าเพื่อนในห้องเพราะชอบกินนมมากที่สุดพอขึ้นป.1ฉันก็โตขึ้มาหน่อยแต่ก็ยังสูงกว่าเพื่อนตอนแรกฉันมีเไพื่อนเยอะมาก20คนแต่พอขึ้นป.1ทำไมเพื่อนเหลือแค่6คนเป็นเพื่อนที่รักกันมากพอขึ้นป.2โตขึ้นมาหน่อยฉันก็ได้ทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนได้ไปเที่ยวหรือไปทัศนศึกษากับเพื่อนพอขึ้นป.3ฉันก็โตขึ้นมาหน่อยฉันเป็นคนชอบวาดรูประบายสีมากคุณครูเห็นว่าฉันเป็นคนวาดรูประบายสีสวยคุณครูจึงให้ไปแข่งวาดรูประบายสีบางทีก็ได้ที่1บาง2บาง3บางแล้วแต่เข้าจะตัดสินตั้แต่นั้นมาเวลามีการแข่งขันอะไรประกวดอะไรฉันก็ประกวดไม่ว่าแพ้หรือชนะฉันก็ประกวดเพราะชั้นเป็นคนที่กล้าที่จะทำในสิ่งที่ถูกเสมอฉันจึงประกวดทุกอย่างเช่นงานวันพ่อมีเรียงความวาดรูปแต่กลอนฉันก็ประกวดพอขึ้นป.4ฉันก็ตั้งใจเรียนมากขึ้นถึงจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจฉันก็พยายามให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ถึงแม้ฉันจะไม่เก่งภาษาอังกฤษคณิตศาสตร์แต่แต่ฉันก็พยายามจนขึ้นป.5มีการสมัครประธานนักเรียนฉันก็ลงสมัครได้เบอร์1ฉันดีใจมากที่ได้เบอร์1พอถึงเวลาหาเสียงฉันก็มีนโยบายว่าจะตั้งใจทำงานให้ดีีที่สุดจะช่วยน้องในบางเรื่องพอถึงเวลาจับหมายเลขแันได้เบอร์1แันดีใจมากที่ได้เบอร์1ตั้งแต่นั้นมานั้นก็ช่วยน้องที่โรงเรียนมาตลอดเมื่อถึงเวลาเลือกตั้งจริงๆคะแนนเสียงของแันได้อันดับ1ได้คะแนนตั้ง72จากเด็ก100คนแันจึงตั้งใจทำหน้าที่ประธานหน้าที่ประธานก็ไม่มีอะไรช่วยน้องและครูและยังต้องทำหน้าที่สวดมนต์ทูกเช้าและตั้งแต่เมื่อเป็นป.4โรงเรียนของฉันมีการสอบนักธรรมตั้งแต่ป.4ป.5ป.6การสอบนักธรรมของป.4คือนักธรรมตรี ป.5นักธรรมโท ป.6นักธรรมโทแันสอบนักธรรมตรีฉันสอบผ่าน นักธรรมโทฉันก็สอบผ่าน นักธรรมเอกก็ผ่านโรงเรียนของฉันเวลาปิดภาคเรียนที่ไรโรงเรียนของฉันจะมีการแสดงเสมอและก็มีกินเลี้ยงเสมอๆทำแบบนี้ทุกปีๆและที่โรงเรียนของฉันมักจะได้ทำกิจกรรมร่วมกันเสมอแต่กิจกรรมที่ฉันไม่ชอบค์อกิจกรรมการเข้าค่ายลูกเสือเพราะมันเป็นอะไรที่ฉันไม่ค่อยชอบเพราะมันเป็นอะไรที่ห่างไกลบ้านของ
้
